کاشان

 به بهانه ی سفر هر ساله ی اردیبهشت ماه، مثل همیشه از یکی دو ماه قبل به دنبال یافتن

یک مقصد تازه بودم تا موعد 19 اردیهشتم در جایی غیر از سکونِ زندگیِ روزمره اتفاق بیفتد.

این رسم را از 5-6 سال پیش برای خودم گذاشته ام. اینکه هرسال  روز تولدم را در سفر باشم!

 حس فوق العاده خوبی دارد! ...مثل یک شروع دوباره ست!... مثل دوباره متولد شدن!

و اینبار کاشان، شهر خیال انگیزِ شاعرانه های سهراب، مقصد این اشتیاق بود ...

بعد ازکلی نقشه کشیدن و مشورت، بالاخره با همراهی یکی از دوستان قدیمیِ ساکن تهران،

برنامه سفرمان قطعی شد، گرچه مثل تجربه خیلی برنامه های مشابه، درنهایت از جمع دوستانی

که برای سفر اعلام آمادگی کرده بودند فقط ما دونفر پابرجا ماندیم! ...  در اولین گام، مساله اصلی

جمع آوری اطلاعات درباره کاشان و مهمتر از همه پیدا کردن یک محل اقامت امن، کم هزینه و

با موقعیت مکانی مناسب در شهر بود. از آنجا که بازارِ تورهای یک روزه و دوروزه کاشان برای

فصل گلاب گیری همیشه داغ بوده است، تلاشمان برای گرفتن اطلاعات از دوستان و آشنایانِ

پایتخت نشینی که قبلاً کاشان رفته بودند، بی نتیجه ماند. چون تقریباً همگی این سفر را با

همین تورها تجربه کرده بودند. و بنابراین چاره ای نماند جز اینکه هر اطلاعاتی که برای سفر

 لازم است را از اینترنت بگیریم.

همانطور که انتظارش را داشتیم دنیای مجازی بهترین راهنمای سفر بود. من طی دو هفته

خیلی از وبلاگ ها و سایت هایی که تجربیاتشان از سفر کاشان را به اشتراک گذاشته بودند،

خواندم. در حین همین جستجو ها بود که سایت کی آشیان را پیدا کردم. علاوه بر محتوای

مفید سایت، ارتباط ایمیلی با ادمین آن، اطلاعات خوبی را دراختیارم گذاشت. مثلاً سایتی

به ما معرفی شد که اختصاصاً مربوط به اجاره و رزرو مکان های اقامتی در کاشان بود(اینجا)

از طریق این سایت و با چند واسطه، توانستیم برای دو شب اقامت در کاشان، در یک خوابگاه

دانشجویی و با هزینه ای مناسب، جا رزرو کنیم. بعلاوه اطلاعات خوبی هم درباره مسیرها،

 مسافت هاو حتی جزییات مفیدی در رابطه با گشت و گذار در شهر گرفتیم.

و بالاخره بعدازظهر چهارشنبه 18 اردیبهشت از تهران به سمت کاشان حرکت کردیم.

از آنجا که برای این سفر فقط دو روز فرصت داشتیم، شبِ اول را تنها به گشتِ کوتاهی در شهر

بسنده کردیم تا بعد از یک استراحت خوب، صبح فردا راهی قمصر شویم. براساس اطلاعاتی که

گرفته بودیم، صبح زود  در میدان کمال الملک، سوار ون های قمصر شدیم. قمصر، شهر بسیار زیبا

و چشم نوازی ست که امتداد سرسبزش در بلندای دامنه ی کوه، تصویر خیال انگیزی در ذهن

گردشگران بجا می گذارد... باغ های گل در حاشیه خیابان، کارگاه های خانگی گلابگیری و

مردمان خونگرم و باصفایی که انگار به این حضور مشتاقانه ی مهمان های فصلی عادت دارند ...

توی شهر و کارگاه های گلابگیری میگشتیم که بطور اتفاقی به تابلوی خانه تاریخی ذاکری ها

برخوردیم؛ اینجا ظاهراً یکی از قدیمی ترین کارگاه های گلابگیری قمصر بوده است.

بعلاوه موزه کوچک و جالبی از ابزارهای قدیمی و جدید گلابگیری هم در این خانه بود.

برخورد صمیمانه و گرم اهالی خانه که گویا از نوادگان صاحبخانه بودند و اجرای مراسم گلابگیری

به همراه توضیحات کامل مدیریت مجموعه (آقای غفاری) لحظات بیادماندنی را برای ما و بقیه

گردشگرانی که با تور آمده بودند بجا گذاشت. 

حدود ساعت دوازده و نیم ظهر بود که از قمصر برگشتیم.

بعد از بازگشت به کاشان، برای بازدید مجموعه باغ و حمام فین و بعد از آن تپه های سیلک،

راهی این منطقه شدیم. باغ فین علی رغم محوطه سرسبز و معماری زیبای عمارت های آن،

حداقل برای من، خاطره ی خوبی بجا نگذاشت. شاید بخاطر مزاحمت آزاردهنده ی افرادی که

به بهانه امر به معروف و نهی از منکر بارها سر راهت سبز می شدند و تذکر می دادند!

بعلاوه، از حمام هم بخاطر زنانه-مردانه کردن صف بازدید و گیرافتادن میان هجوم یکباره ی

50-60 تا خانم در فضایی کوچک، خاطره ای جز حس خفگی و تنگی نفس در ذهنم نمانده!

در مسیر بازگشت از باغ فین، می توان از تپه ها سیلک هم بازدید کرد. این تپه ها با قدمت

بیش از 5000 سال، یکی از خاستگاه های تمدن بشری بوده است. اکتشاف در این منطقه

را اولین بار یک گروه فرانسوی انجام داده اند. راهنمای منطقه می گفت غرفه 26 موزه ی لوور

پاریس که یکی از مهمترین قسمت های موزه است، مربوط به اشیایی میشود که از این منطقه

پیدا کرده اند. در قسمتی از این تپه ها، محدوده ی یکی از خانه ها مشخص شده بود که

اسکلت هایی مربوط به 5500  سال پیش در آنها پیدا شده است و براساس توضیحات راهنما،

مربوط به عصری میشده که مرده هایشان را توی خانه ها نگه میداشتند و تنها یک لایه گِل

روی جنازه میکشیده اند! ....

به مرکز شهر که رسیدیم، هوا تاریک شده بود. با محاسبات ما، در فرصت باقیمانده تنها میشد

بازار قدیمی کاشان را دید. بازاری سرپوشیده و دالانی که معمولاً نمونه اش را در بسیاری شهرها

دیده ایم. در این مسیر، تعدادی آب انبار و یک حمام تاربخی بود. ولی یکی از قسمت های بسیار

زیبای این بازار، تیمچه امین الدوله است.

صبح روز دوم، از میدان مدخل کاشان با اتوبوس های نیاسر راهی این منطقه ییلاقی و سرسبز

شدیم. نیاسر علی رغم وسعت کوچکش، آثار تاریخی و طبیعی زیادی را در خود جای داده است.

آبشار نیاسر، چشمه اسکندر، چهارطاقی، باغ تالار، غار رئیس، حمام تاریخی نیاسر و آسیاب

باستانی نیاسر.

خوشبختانه با وجود ازدحام جمعیتی که در منطقه بود، توانستیم تمام منطقه را بازدید کنیم ...

اما از میان همه ی این آثار تاریخی، غار رئیس یکی از مهیج ترین و جالبترین تجربه های سفر بود.

ارتفاع دالان های این غارِ سه طبقه به اندازه ای کوتاه بود که مجبور بودی تمام مسیر را بصورت دولا

و خمیده طی کنی و پهنای آن دقیقاً به اندازه ی عبور یک نفر تعبیه شده بود! ...

حس عجیبی داشت! تلفیقی از ترس و هیجان!

            

ساعت یک بعد از ظهر دوباره به کاشان برگشتیم ... حالا تنها سه چهار ساعت فرصت بود تا چند تا

از خانه های تاریخی شهر را هم ببینیم. شب قبل، از بچه های خوابگاه اطلاعات خوبی درباره ی

این خانه های تاریخی گرفته بودیم و در نهایت از بین همه آنها، بازدید از خانه طباطبایی ها،

بروجردی و عباسیان را در برنامه مان گنجاندیم. خانه طباطبایی ها بنظر من، سوگلی ِ خانه های

تاریخی کاشان است، معماری و تزئینات و طراحی داخلی آن، واقعاً  زیبا و چشم نوازست!

قدمت این خانه های به حدود 120 سال پیش میرسد، و گویا متعلق به تاجران و ثروتمندان آن دوره

بوده است. بنا به گفته ی راهنما، برای ساختن هر یک از این خانه ها سالهای زیادی وقت صرف شده.

به عنوان مثال، ساخت خانه ی عباسیان، حدود 20 سال بطول انجامیده است!

پی نوشت:  براساس تجربه خودم، اطلاعاتی که قبل از سفر، از وبلاگ ها گرفته بودم  خیلی بهمون

کمک کرد. به همین خاطر وقتی برگشتم یه خلاصه ای از برنامه این سفرمون رو نوشتم که بذارم اینجا.

اما به علت مشکلاتی که بعدش  یهویی پیش اومد، دیگه فرصت نشد زودتر این پست رو بذارم.

بهرحال شاید یه روزی به کارِ یه مسافر دیگه هم اومد...  

و چند تا عکس از این سفر:

خانه ذاکری ها - قمصر

خانه عباسیان - کاشان

  

    

 خانه بروجردی - کاشان

خانه بروجردی - کاشان

خانه طباطبایی ها - کاشان

خانه طباطبایی ها - کاشان

چهارطاقی - نیاسر

تپه های سیلک - کاشان

بر بامِ نیاسر