از همان چند هفته پیش که گزارش درباره این بنا را توی یکی از روزنامه محلی خواندم،
قصد کرده بودم که حتماً وقتی را برای بازدید از آن بگذارم. امروز بالاخره این فرصت پیش آمد.
حمام قلی بیک (معروف به حمام شاه) که حالا تبدیل به موزه مردم شناسی شده،
در کنار مقبره "امیر ملکشاه" ، در ضلع بیرونی سردرغربی حرم قرار گرفته و از جهت دیگر،
در خیابان اندرزگو، انتهای بازار فرش فروش ها واقع شده است. این حمام در سال 1027 هجری
قمری به دستور مهدی قلی بیک، میرآخور (مسئول اصطبل همایونی) شاه عباس اول صفوی
ساخته شد.
ظاهراً این حمام تا سال 1367 هجری شمسی دایر بوده اما از سال 1369 به تدریج
به صورت متروکه در آمده است. بعد از آن در سال 1376 در فهرست بناهای تاریخی کشور
ثبت میشود و سرانجام در سال 1378 عملیات بازسازی آن آغاز میگردد.
سربینه حمام با نقاشی و کاشی های زیررنگی مزین شده. تزئینات نقاشی این قسمت،
13لایه است که قدیمی ترین لایه نقاشی آن، به دوره صفوی و جدیدترین لایه مربوط به اواخر
دوره قاجار (1343 ه.ق) می باشد.
بعد از بازدید موزه و حمام قرار بود سری هم به یکی از کلیساهای قدیمی مشهد بزنیم.
طبق گفته یکی از کسبه ریش سفید، این شهر کلاً 3تا کلیسا داشته که هر سه آنها
الان بصورت مخروبه درآمده و تقریباً همه ی خانواده ی مسیحی که روزگاری اینجا زندگی
میکردند بناچار این شهر را ترک کرده اند.
کلیسای Saint Mesrop در حوالی میدان "ده دی" قرار دارد. آن را چندروز پیش، بصورت
کاملاً اتفاقی توی Google Earth پیدا کردم. کندوکاو در اینترنت هم اطلاعات زیادی دربرنداشت
جز اینکه فهمیدم عکاسی چند سال پیش به این کلیسا مراجعه کرده و متولیان آن، اجازه
ورود به او نداده اند (اینجا) اما کنجکاوی ما هم برای بازدید از فضای داخل کلیسای بی نتیجه
ماند. یکی از همسایه ها می گوید زوج کهنسالی که توی این کلیسا زندگی میکردند
حدود 3ماه پیش از اینجا رفته اند!
