تبریز

فرصت خوبی بود تا تبریز را بعد از 4سال دوباره ببینیم ... از معماری های

زیبای سه بنای تاریخی دانشگاه هنر، موزه ها، میدان ساعت، ارگ،

مسجد کبود و خانه مشروطه گرفته تا کتابفروشی کوچک و قدیمی شمس

در طالقانی و بعد از آن هم قبرستان امامیه، آرامگاه صمد بهرنگی!

البته مکان های تازه ای را هم در این سفر شناختیم که در نوع خودشان

کم نظیر بودند.

و علاوه بر آن دو روز از سفرمان هم در ارومیه و جلفا گذشت.

دانشگاه هنر تبریز شامل سه بنای تاریخی زیباست که یکی از آنها

200سال و آن دوتای دیگر حدود 100 تا 150 سال قدمت دارند.عصرها

استاد سالخورده و مهربانی آنجا هست که ضمن نشان دادن فضای

داخلی این بناها، توضیحاتی را هم درباره ی سبک معماری و تاریخچه ی

آن به بازدیدکنندگان ارائه می دهد. استاد روشنی به گفته ی خودش،

سال1337 در رشته زبان فرانسه از دانشگاه تبریز فارغ التحصیل شده.

گاهی در حین توضیحاتش جملاتی را هم به فرانسه می گوید و

بعد حرفهایش را ترجمه می کند!

حمام نوبر هم یکی از مکانهای جالبی بود که دیدیم. این حمام که

حالا به عنوان کافه رستوران بازسازی شده، شامل دو تا محوطه ست

که با یک دالان به هم مرتبط شده.

این عکس، قسمتی از محوطه کافی شاپ این مجموعه را نشان

می دهد. علاوه بر فضای جالب آن، تزئینات زیبایی هم داشت.

تابلوها و عکسهایی از تبریز قدیم و شخصیت های تاریخی آن،

ظروف و اشیای قدیمی روی تاقچه ها و زیباتر از همه دار قالی ناتمامی

که توی دالان بود و هر کس می توانست برای یادگاری گره ای بر آن بزند!

کلیسای سنت استپانوس و آسیاب خرابه هم دو جاذبه ی گردشگری جلفا هستند.

آخرش نفهمیدیم چرا اسم این آبشار آسیاب خرابه است ... یعنی

راستش ما اصلاً هیچ اثری از آسیاب یا چیزی مشابه آن در این منطقه ندیدیم!

پایان این سفر دلچسب هم به نمایشگاه کتاب تهران انجامید و

ازدحام آدم ها و کتابها!

با اینکه خیلی خسته بودم، اما نمایشگاه هم خوش گذشت...

پی نوشت: قشنگترین حس این پایان وقتی بود که بعد از یک هفته،

وارد اتاقم شدم ... یک آرامش فوق العاده! مخصوصاً با عطر گلهای

یاسی که مامان گذاشته بود روی میز تحریرم، انگار دیگه هیچ کم و کاستی

نداشت! عالی بود!